Πρόληψη και Διαχείριση κινδύνων

Καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.

Καρδιακή ανακοπή είναι η παύση της μηχανικής δραστηριότητας της καρδιάς που επιβεβαιώνεται από την:

·        Απουσία ψηλαφητού σφυγμού,

·        Έλλειψη αντίδρασης στα ερεθίσματα,

·        Παρουσία άπνοιας.

Καρδιoπνευμoνική αναζωoγόνηση είναι η προσπάθεια για αποκατάσταση της αυτογενούς ή αυτόματης κυκλοφορίας.

Βασική ΚΑΡΠΑ (BLS=Basic Life Support)

Οι στόχοι είναι οι εξής:

·        Προφύλαξη του εγκεφάλου και του μυοκαρδίου από την ισχαιμία.

·        Η αποκατάσταση ικανοποιητικής αυτογενούς δραστηριότητας της καρδιάς.

Έλεγχος του επιπέδου συνείδησης:

·        Φωνάξτε «Είσαι καλά;».

·        Κουνήστε τον απαλά από τους ώμους.

·        Κοιτάξτε αν αντιδρά. Αν δεν αντιδρά, θεωρήστε ότι έχει απώλεια συνείδησης.

·        Φωνάξτε για βοήθεια κάποιον που είναι κοντά.

·        Σε περίπτωση που o ασθενής δεν αντιδρά, παραχωρούμε στα επόμενα βήματα.

Απελευθέρωση Αεραγωγού:

Όταν o κωματώδης ασθενής είναι σε ύπτια θέση με το κεφάλι του προς τα εμπρός ή σε μία ουδέτερη θέση, η γλώσσα του μπορεί εύκολα να πέσει προς τα πίσω και να αποφράξει τον αεραγωγό. Η αναπνοή δεν είναι δυνατή, όταν o αεραγωγός είναι κλειστός. Για να απελευθερώσετε τον αεραγωγό, σπρώξτε το κεφάλι του προς τα πίσω, τοποθετώντας το ένα χέρι σας στο μέτωπό του και σηκώστε το πηγούνι του με το άλλο σας χέρι. O χειρισμός αυτός θα σηκώσει τη γλώσσα από την οπίσθια επιφάνεια του φάρυγγα, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση του αεραγωγού.

Ενώ σπρώχνετε το κεφάλι του ασθενούς προς τα πίσω και σηκώνετε το πηγούνι του διενεργείτε τα παρακάτω.

Έλεγχος της Αναπνοής:

·        Κοιτάξτε για άνοδο και πτώση του θωρακικού τοιχώματος.

·        Ακούστε για αναπνευστικούς ήχους.

·        Αισθανθείτε το κύμα αέρα στο μάγουλο σας.

·        Χρειάζονται 10sec περίπου για τον έλεγχο της αναπνοής.

·        Αν o ασθενής δεν αναπνέει, δώστε δύο (2) αποτελεσματικές εμφυσήσεις και φωνάξτε για βοήθεια.

·        Απελευθερώστε τον αεραγωγό σηκώνοντας το πηγούνι του και σπρώχνοντας το κεφάλι του προς τα πίσω.

·        Κλείστε τα ρουθούνια του και φυσήξτε αργά για 1.5-2sec μέχρι να αρχίσει να σηκώνεται το θωρακικό τοίχωμα.

·        Αφήστε τον να εκπνεύσει παθητικά και κοιτάξτε αν πέφτει το θωρακικό τοίχωμα.

Για να είναι αποτελεσματική τεχνητή αναπνοή πρέπει:

·        O αεραγωγός να είναι συνέχεια κλειστός, ώστε o αέρας να μπορεί να μπει μέσα και να βγει έξω από τους πνεύμονες.

·        Τα ρουθούνια να είναι κλειστά κάθε φορά που εμφυσάτε αέρα, με σκοπό να αποφύγετε να διαφύγει o αέρας χωρίς να μπει στους πνεύμονες.

·        Τα χείλη σας να είναι τοποθετημένα γύρω και όχι πάνω στα χείλη του ασθενούς, με σκοπό να εξασφαλίσετε ένα αεροστεγές πέρασμα και να αποφύγετε τη διαφυγή αέρα.

·        Να φυσάτε αργά και να απομακρύνετε το στόμα σας όταν αρχίζει να σηκώνεται το θωρακικό τοίχωμα. Κάθε εμφύσηση διαρκεί 1,5-2sec και στόχος είναι να επιτευχθεί εισπνεόμενος όγκος 800-1200ml περίπου που είναι κατά κανόνα η απαιτούμενη ποσότητα για να παραχθεί ορατή ανύψωση του θώρακα.

·        Να περιμένετε να πέσει τελείως o θώρακας κατά την εκπνοή προτού χορηγήσετε την επόμενη εμφύσηση (διαρκεί 2-4sec συνήθως).

Μετά από δύο αποτελεσματικές εμφυσήσεις συνεχίζετε στα επόμενα βήματα.

Έλεγχος της Κυκλοφορίας:

Αν o ασθενής δεν έχει σφυγμό, αρχίστε θωρακικές συμπιέσεις. Τοποθετήστε τα χέρια σας στο στέρνο και πιέστε προς τα κάτω έτσι, ώστε να μετακινηθεί το στέρνο 4-5cm. Η συχνότητα πρέπει να είναι 100 περίπου ανά λεπτό.

Οι θωρακικές συμπιέσεις μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή κυκλοφορία αίματος που θα διατηρήσει τα ζωτικά όργανα για κάποιο χρονικό διάστημα. Για να επιτευχθεί η μέγιστη αποτελεσματικότητα των συμπιέσεων:

·        Συμπιέστε σε ένα επαρκές βάθος. Κρατήστε τεντωμένα τα άνω άκρα και πιέστε προς τα κάτω 4-5cm. Αν συμπιέζετε με λυγισμένους τους αγκώνες τα άνω άκρα μπορεί να λειτουργήσουν σαν ελατήρια, με αποτέλεσμα να μην είναι επαρκής η πραγματική απόσταση που μετακινείται το στέρνο προς τα κάτω.

·        Χαλαρώστε την πίεση μεταξύ των συμπιέσεων, επιτρέποντας έτσι την πλήρωση της καρδιάς με αίμα, αλλά διατηρήστε μία ελαφρά επαφή με το δέρμα για να αποφύγετε να χάσετε την περιοχή των συμπιέσεων.

·        Συμπιέστε με μία ικανοποιητική συχνότητα. Μία συχνότητα της τάξης των 100 περίπου ανά λεπτό επιτρέπει να γίνουν 15 συμπιέσεις σε 9 δευτερόλεπτα περίπου. Μετράτε τις συμπιέσεις δυνατά.

Για να καταβάλλετε την ελάχιστη προσπάθεια:

·        Γονατίστε κοντά στο πλάι του ασθενούς.

·        Διατηρήστε τους ώμους σας σε ευθεία γραμμή με τα χέρια σας.

·        Χρησιμοποιήστε το βάρος του σώματός σας.

Για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο πρόκλησης βλάβης:

·        Συμπιέστε στην κατάλληλη περιοχή.

·        Βρείτε το πλευρικό τόξο με τα δάκτυλά σας στο σημείο, στο οποίο οι πλευρές ενώνονται με το στέρνο. Τοποθετήστε το ένα δάκτυλο σας στο σημείο αυτό και δίπλα τοποθετήστε το άλλο σας δάκτυλο, πάνω στο στέρνο. Στη συνέχεια τοποθετήστε την παλάμη του άλλου χεριού σας κοντά στα δάκτυλα αυτά και μετά τοποθετήστε το άλλο σας χέρι από πάνω.

·        Συμπιέστε σε έναν ικανοποιητικό ρυθμό, χωρίς να μετακινείστε.

·        Αποφεύγετε να πιέσετε στο κατώτερο σημείο του στέρνου.

Αλγόριθμος Βασικής Καρδιoπνευμoνικής Αναζωογόνησης:

Κάθε κύκλος ΚΑΡΠΑ περιλαμβάνει εναλλαγή θωρακικών συμπιέσεων με εμφυσήσεις σε ρυθμό 30:2. Γίνονται 4 κύκλοι ΚΑΡΠΑ (30:2) και στη συνέχεια επανεκτιμάται o ασθενής.